PN-EN ISO 877:2001 - wersja polska

Podano metody ekspozycji tworzyw sztucznych na działanie promieniowania słonecznego, polegające na bezpośredniej ekspozycji w naturalnych warunkach atmosferycznych (metoda A) lub na pośrednim działaniu promieniowania słonecznego przez zmodyfikowanie jego rozkładu widmowego za pomocą szkła w celu symulowania starzenia tworzyw sztucznych za szybą okna budynku lub środka transportu (metoda B), albo na działanie promieniowania słonecznego wzmocnionego za pomocą zwierciadeł Fresnela, w celu przyspieszenia działania czynników atmosferycznych (metoda C). Podano ogólne wymagania dotyczące aparatury i sposobów postępowania z zastosowaniem opisanych metod oraz metody oznaczania dawkowania promieniowania. Metody mają zastosowanie do wszystkich rodzajów tworzyw sztucznych, wyrobów i części. Podano 6 terminów oraz ich definicji