PN-EN ISO 7326:2016-12 - wersja angielska

W niniejszej Normie Europejskiej określono pięć metod oceny odporności zewnętrznych warstw węży na działanie ozonu:
— metoda 1, dotyczy węży o wielkości otworu nie większym niż 25mm; bada się odcinek węża;
— metoda 2, dotyczy węży o wielkości otworu większym niż 25mm; bada się próbki pobrane ze ścianek węża;
— metoda 3, dotyczy węży o wielkości otworu większym niż 25mm; bada się próbki pobrane z warstwy zewnętrznej węża;
— metoda 4, dotyczy węży o wszystkich wielkościach otworu; bada się odcinek węża;
— metoda 5, dotyczy węży o wszystkich wielkościach otworu; bada się węże rozszerzające się, np. węże ze wzmocnieniem tekstylnym.

UWAGA W przypadku węży z trwale zamocowanymi końcówkami, z których nie można pobrać próbek do badań odporność na działanie ozonu można ocenić na płytkach , zgodnie z ISO 1431-1, stosując płytki z mieszanki kauczukowej zwulkanizowanej w takim samym stopniu jak wąż.