PN-EN ISO 7326:2008 - wersja angielska

Określono pięć metod oznaczania odporności warstwy zewnetrznej węży na działanie ozonu. Metodę 1 stosuje się do węży o średnicy otworu nie wiekszej niż 25 mm, badaniu poddaje się wąż. Metodę 2 stosuje się do węży o średnicy otworu większej niż 25 mm, badaniu poddaje się próbkę ze ścianki węża. Metodę 3 stosuje się do węży o średnicy otworu większej niż 25 mm, badaniu poddaje się próbkę z zewnętrznej warstwy węża. Metodę 4 stosuje się do węży o wszystkich średnicach otworu, badaniu poddaje się wąż. Metodę 5 stosuje się do węży o wszystkich średnicach otworu, badaniu poddaje się węże rozszerzające się, na przykład węże ze wzmocnieniem tekstylnym