PN-EN ISO 6383-1:2016-03 - wersja angielska

Niniejsza część ISO 6383 określa metodę oznaczania wytrzymałości na rozdzieranie folii i płyt z tworzyw sztucznych o grubości mniejszej niż 1 mm, z udziałem standardowych próbek do badań w kształcie spodni,
badanych w określonych warunkach, dotyczących wstępnego przygotowania, temperatury, wilgotności i prędkości rozdzierania.
Metodę stosuje się zarówno do elastycznych, jak i sztywnych materiałów, pod warunkiem że materiał nie jest tak sztywny, że podczas badania wystąpi zerwanie typu "kruchego" ani tak podatny na nieodwracalne zdeformowanie, że energia zużyta do zdeformowania badanej „nogawki: jest znacząca ( tj. jest nie zaniedbywalna, nie pomijalna) w stosunku do energii zużytej podczas rozdzierania ( to jest - nie może być pominięta).
Metoda może być niewłaściwa do oznaczania rozdzierania porowatych płyt i folii.