Zakres
W niniejszym dokumencie opisano trzy procedury (A, B i C) obejmujące oznaczanie zapłonu, braku zapłonu i temperatury zapłonu.
Procedury szybkie równowagowe A i B mają zastosowanie do oznaczania zapłonu, braku zapłonu lub temperatury zapłonu, dla farb, w tym farb wodorozcieńczalnych, lakierów, spoiw do farb i lakierów, klejów, rozpuszczalników, przetworów naftowych, w tym do lotniczych silników turbinowych, oleju napędowego i nafty, estrów metylowych kwasów tłuszczowych oraz produktów podobnych, w zakresie temperatury od - 30 °C do 300 °C. Procedury szybkie równowagowe wykorzystuje się w celu oznaczania, czy w określonej temperaturze wystąpi lub nie wystąpi zapłon (zapłon brak zapłonu Procedura A) albo do oznaczania temperatury zapłonu próbki (Procedura B). W przypadku zastosowania detektora zapłonu (A.1.6) niniejszy dokument jest również odpowiedni do oznaczania temperatury zapłonu estrów metylowych kwasów tłuszczowych (FAME). Wyznaczone wartości precyzji podano w Tablicy 2.
Procedura nierównowagowa C ma zastosowanie do przetworów naftowych, w tym do lotniczych silników turbinowych, oleju napędowego i nafty oraz podobnych przetworów naftowych w zakresie temperatur od - 20 °C do 300 °C. Procedura nierównowagowa jest zautomatyzowana w celu oznaczania temperatury zapłonu. Precyzja została wyznaczona w zakresie temperatury od 40 °C do 135 °C.
W przypadku wymagań i przepisów prawa rutynowo stosuje się procedury A lub B (patrz 10.1.1).
