PN-EN ISO 2759:2014-09 - wersja angielska

W niniejszej Normie Międzynarodowej określono metodę oznaczania wytrzymałości tektury na przepuklenie pod wpływem narastającego ciśnienia hydraulicznego. Metoda jest odpowiednia do badania wszystkich typów tektury (w tym tektury falistej i litej), których wytrzymałość na przepuklenie mieści się w zakresie od 350 kPa do 5 500 kPa. Metoda jest także odpowiednia do badania papierów lub tektur mających wytrzymałość na przepuklenie tak niską jak 250 kPa, jeżeli stosowane są do wykonania materiału o wyższej wytrzymałości na przepuklenie, takiego jak tektura falista. W takich przypadkach pomiary nie zawsze będą miały dokładność i precyzję określoną dla niniejszej metody i konieczne jest odnotowanie w protokole oznaczania, że wyniki uzyskane podczas badań są poniżej minimalnej wartości wymaganej dla niniejszej metody.
W przypadku braku uzgodnienia handlowego, odnośnie do zalecanej metody badań materiałów o wytrzymałości na przepuklenie między 350 kPa a 1 400 kPa, zaleca się, aby wszystkie materiały o wytrzymałości na przepuklenie poniżej 600 kPa, z wyjątkiem stosowanych na warstwy tektury litej i falistej, badano zgodnie z ISO 2758, a pozostałe zgodnie z niniejszą Normą Międzynarodową.