Zakres
Niniejszy dokument określa zastosowanie metody TFM i technologii pokrewnych do półautomatycznych lub w pełni zautomatyzowanych badań ultradźwiękowych złączy spawanych w materiałach metalowych o minimalnej grubości 3,2 mm. Niniejszy dokument ma zastosowanie do elementów ze spoinami wykonanymi z metali o właściwościach izotropowych (stałe właściwości we wszystkich kierunkach) i jednorodnych. Obejmuje to spoiny w stalach niskowęglowych oraz powszechnie stosowanych w przemyśle lotniczym stopów aluminium i tytanu, pod warunkiem, że są one jednorodne i izotropowe. Niniejszy dokument dotyczy złączy spawanych z pełnym przetopem o prostej geometrii dla płyt, rur i zbiorników. Niniejszy dokument określa cztery poziomy badań (A, B, C, D), z których każdy odpowiada innemu prawdopodobieństwu wykrycia nieciągłości. Podano wskazówki dotyczące wyboru poziomów badania. Metale gruboziarniste i spoiny austenityczne mogą być badane po uwzględnieniu postanowień niniejszego dokumentu. Niniejszy dokument zawiera postanowienia dotyczące konkretnych możliwości i ograniczeń metody TFM w zakresie wykrywania, lokalizowania, wymiarowania i charakterystyki nieciągłości w złączach spawanych. Metoda TFM może być stosowana jako samodzielna metoda lub w połączeniu z innymi metodami badań nieniszczących (NDT), do badań produkcyjnych, eksploatacyjnych i po naprawach. Niniejszy dokument obejmuje ocenę wskazań do celów akceptacji na podstawie amplitudy (równoważnej wielkości reflektora) oraz długości lub wysokości i długości. Niniejszy dokument nie zawiera poziomów akceptacji dla nieciągłości. W niniejszym dokumencie odniesiono się do dwóch typowych metod badania złączy spawanych:
a) skanowanie boczne, w którym sonda(y) jest (są) umieszczana(e) w sąsiedztwie nakładki spawalniczej, zwykle przy zastosowaniu klinów. Skanowanie boczne może być wykonywane z jednej lub obu stron spoiny;
b) skanowanie od góry, w którym sonda jest umieszczona na wierzchu nakładki spawalniczej z elastyczną, dopasowaną linią opóźniającą lub przy zastosowaniu techniki zanurzeniowej lub techniki kontaktowej po usunięciu nakładki spawalniczej.
Badania półautomatyczne obejmują kontrolowane przemieszczanie jednej lub więcej sond wzdłuż oprzyrządowania (listwy prowadzącej, liniału itp.), przy czym położenie sondy jest mierzone za pomocą czujnika położenia. Skanowanie jest wykonywane ręcznie. Dodatkowo, w pełni zautomatyzowane badania obejmują zmechanizowany napęd.
