Zakres
W niniejszym dokumencie podano metodę pobierania próbek wazonkowców, postępowania z nimi oraz wypłaszania ich z gleb w terenie, w celu wykorzystania tych zwierząt jako biowskaźników (np. do oceny jakości gleby jako środowiska życia organizmów). Podstawowe informacje o ekologii wazonkowców i ich wykorzystaniu jako biowskaźników w środowisku lądowym, zamieszczono w publikacjach wymienionych w Bibliografii. Niniejszy dokument stosuje się w przypadku wszystkich biotopów lądowych, w których występują wazonkowce. Program pobierania próbek dla szerokiego zakresu badań terenowych podano w ISO 18400-101. Podane szczegóły mogą zmieniać się zależnie od warunków klimatycznych/regionalnych występujących w miejscu, w którym będą pobierane próbki, a przegląd na temat oznaczania wpływu zanieczyszczeń na wazonkowce w warunkach terenowych podano w Pozycji [6] z Bibliografii. Metody odpowiednie dla innych grup organizmów glebowych, takich jak dżdżownice czy mikrostawonogi podano w ISO 23611-1, ISO 23611-2, ISO 23611-4 oraz ISO ISO 23611-5. Niniejszego dokumentu nie stosuje się w przypadku gleb bardzo wilgotnych/mokrych lub zalanych, jak również stosowanie go może być trudne w ekstremalnych warunkach klimatycznych lub terenowych (np. w wysokich górach). W przypadku pobierania próbek bezkręgowców glebowych usilnie zaleca się przeprowadzanie charakterystyki danego terenu (np. pod względem określonych właściwości gleby, klimatu oraz użytkowania terenu). Jednak w niniejszym dokumencie nie podano sposobu przeprowadzania takiej charakterystyki. Do pomiarów pH, oznaczania składu granulometrycznego gleby, stosunku C/N, zawartości węgla organicznego i całkowitej pojemności wodnej odpowiedniejsze są ISO 10390, ISO 10694, ISO 11272, ISO 11274, ISO 11277, ISO 11461 oraz ISO 11465.
