Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej określono wymagania i/lub środki bezpieczeństwa do usuwania zagrożeń lub zmniejszenia ryzyka w następujących grupach tokarek i centrów tokarskich zaprojektowanych głównie do kształtowania metalu przez obróbkę skrawaniem:
— Grupa 1: Tokarki sterowane ręcznie bez sterowania numerycznego,
— Grupa 2: Tokarki sterowane ręcznie z ograniczoną możliwością sterowania numerycznego,
— Grupa 3: Tokarki sterowane numerycznie i centra tokarskie,
— Grupa 4: Tokarki automatyczne jednowrzecionowe lub wielowrzecionowe.
UWAGA 1 Szczegółowe informacje o grupach tokarek, patrz definicje w 3.4 i tryby pracy obowiązujące i opcjonalne w 3.3.
UWAGA 2 Wymagania niniejszej Normy Międzynarodowej są na ogół stosowane we wszystkich grupach tokarek. Jeśli wymagania mają zastosowane jedynie do pewnej(-ych) specjalnej(-ych) grupy (grup) tokarek, wtedy określa się tę(te) specjalną(-e) grupę(-y) tokarek.
UWAGA 3. Zagrożenia wynikające z innych procesów obróbki metali (np. szlifowania i obróbki laserowej) są objęte innymi Normami Międzynarodowymi (patrz Bibliografia) .
W niniejszej Normie Międzynarodowej zawarto znaczące zagrożenia wymienione w Rozdziale 4 i stosuje się ją do urządzeń pomocniczych (np. do przedmiotów próbnych, do narzędzi i przyrządów do mocowania przedmiotów próbnych, do przyrządów ręcznych i wyposażenia do odprowadzania wióra) będących integralnym częściami tokarki.
Niniejszą Normę Międzynarodową wykorzystuje się także w tokarkach, które są zintegrowane z automatycznymi liniami produkcyjnymi lub pomieszczeniami do operacji tokarskich, ponieważ powstałe zagrożenia i ryzyko są porównywalne do zagrożeń i ryzyka w tokarkach pracujących osobno.
W niniejszej Normie Międzynarodowej zawarto również zestawienie niezbędnych, znaczących informacji dotyczących bezpieczeństwa, które producent powinien dostarczyć użytkownikowi. Patrz także ISO 12100:2010, Rysunek 2, na którym zilustrowano wzajemne oddziaływanie producentów i użytkowników na rzecz odpowiedzialności za bezpieczeństwo pracy.
Odpowiedzialność użytkowników w celu zidentyfikowania konkretnych zagrożeń (np. pożaru i wybuchu) i zmniejszenia związanego z tym ryzyka może być krytyczna (np. czy poprawnie działa główny system odciągu).
Tam gdzie występują dodatkowe procesy obróbki (frezowanie, szlifowanie, itp.), niniejsza Norma Międzynarodowa może stanowić podstawę do określania wymagań bezpieczeństwa; szczegółowe informacje, patrz Bibliografia.
Niniejsza Norma Międzynarodowa dotyczy obrabiarek wyprodukowanych po dacie wydania niniejszej Normy Międzynarodowej
