PN-EN ISO 17864:2010 - wersja polska

Opisano procedurę określania krytycznej temperatury korozji wżerowej dla stali odpornych na korozję (austenicznych, ferytyczno-austenitycznych i ferytycznych) przy kontroli potencjostatycznej. Krytyczna temperatura korozji wżerowej jest zdefiniowana jako temperatura, przy której anodowa gęstość prądu przekracza ustaloną wartość. Ta temperatura jest wyznaczana szybko w pojedynczym pomiarze potencjostatycznym przy narastaniu temperatury roztworu korozyjnego. Wyznaczona temperatura może być stosowana jako względny wskaźnik do porównania podatności na korozję wżerową różnych klas/gatunków stali odpornych na korozję. Pomiar opisany w normie nie jest przeznaczony do określania temperatury, przy której wystąpi korozja wżerowa w warunkach eksploatacji