PN-EN ISO 15186-3:2011 - wersja angielska

Opisano metodę pomiaru natężenia dźwięku służącą do określenia izolacyjności akustycznej i znormalizowanej różnicy poziomów elementów budowlanych w zakresie niskich częstotliwości. Metoda ta charakteryzuje się zdecydowanie lepszą powtarzalnością wyników pomiarów przeprowadzonych na typowych stanowiskach badawczych niż w przypadku stosowania norm ISO 140-3, ISO 140-10 i ISO 15186-1.Wyniki pomiarów w mniejszym stopniu zależą od wymiarów laboratorium i są bardziej zbliżone do wyników, jakie uzyskuje się w przypadku pomiarów przeprowadzonych w komorach o objętości większej niż 300 m2. Odnosi się do pomiarów w zakresie częstotliwości 50 - 160 Hz lecz głównie jest przeznaczona do zakresu częstotliwości 50 - 80 Hz. Podstawowe różnice pomiędzy normami ISO 15186-1 i ISO 15186-3 to to, że w normie ISO 15186-3: a) poziom ciśnienia akustycznego w komorze nadawczej jest mierzony przy powierzchni próbki oraz b) powierzchnia ściany w pomieszczeniu odbiorczym, naprzeciwko badanej próbki jest w dużym stopniu pochłaniająca. Wyniki pomiarów przeprowadzonych według normy ISO 15186-3 mogą być łączone z wynikami pomiarów według ISO 140-3 i ISO 15186-1 tak, aby pokryć cały zakres częstotliwości od 50Hz do 5 000 Hz