PN-EN ISO 13934-2:2014-04 - wersja angielska

Opisano metodę, znaną jako metoda grab, do wyznaczania maksymalnej siły zrywającej wyrobów włókienniczych.
Metoda ta ma głównie zastosowanie do tkanin tekstylnych, w tym materiałów, które wykazują właściwości rozciągliwości na skutek obecności elastomerowego włókna i obróbki mechanicznej lub chemicznej. Może być stosowana do tkanin produkowanych innymi sposobami. Nie jest zwykle stosowana do geotekstyliów, włóknin, tkanin powlekanych, tkanin z włókna szklanego i tkanin wykonanych z włókien węglowych lub taśm z przędz poliolefinowych. W metodzie określono sposób wyznaczania maksymalnej siły próbek roboczych znajdujących się w równowadze w klimacie normalnym do badań i próbek do badań w stanie mokrym.
Metoda opiera się na użyciu maszyny wytrzymałościowej o stałym przyroście wydłużenia (CRE).
UWAGA W ISO 13934-1 opisano metodę paska.