Zakres
W niniejszej części normy ISO 12217 określono metody oszacowania stateczności i pływalności jednostek nienaruszonych (tzn. nieuszkodzonych). Obejmuje ona także charakterystyki pływalnościowe statków podatnych na zalewanie.
Oszacowanie własności statecznościowych i pływalnościowych oparte na niniejszej części ISO 12217 pozwoli na nadanie jednostce kategorii projektowej (A, B, C lub D) odpowiednio do jej projektowego i maksymalnego całkowitego załadowania .
Niniejsza część ISO 12217 jest stosowana głównie do jednostek o długości całkowitej kadłuba od 6 m do 24 m włącznie, napędzanych przez człowieka lub mechanicznie. Może być ona także stosowana do jednostek o długości poniżej 6 m, jeżeli nie zostaną zaliczone do żądanej kategorii projektowej określonej w ISO 12217-3 oraz są zapokładowane i mają wnęki szybkoodpływowe zgodne z ISO 11812.
W odniesieniu do jednostek wielokadłubowych nadających się do zamieszkania niniejsza część ISO 12217 zawiera ocenę podatności na wywrócenie, definicję realnych dróg ewakuacyjnych oraz wymagań dotyczących pływalności po wywrotce.
Niniejsza część ISO 12217 nie obejmuje:
- jednostek pneumatycznych i sztywnych jednostek pneumatycznych objętych ISO 6185, z wyjątkiem powołań dokonanych w ISO 6185 na konkretne zdania ISO 12217;
- skuterów wodnych objętych ISO 13590 i innych podobnych statków z napędem;
- gondoli i rowerów wodnych;
- żaglowych desek surfingowych;
- desek surfingowych, w tym desek surfingowych z napędem;
- wodolotów i poduszkowców, gdy nie są eksploatowane w stanie wypornościowym; i
- obiektów zanurzalnych.
UWAGA Stan wypornościowy oznacza, że jednostka pływa wyłącznie dzięki siłom hydrostatycznym.
W normie nie uwzględniono, ani nie oceniono wpływu na stateczność holowania, łowienia ryb, operacji pogłębiania szlaku lub podnoszenia, które powinny być oddzielnie rozpatrywane, jeżeli ma to zastosowanie.
