Zakres
W niniejszej części ISO 11268 podano jedną z metod oceny spełniania przez glebę funkcji środowiska do życia, a także oznaczania ostrej toksyczności zanieczyszczeń gleby oraz substancji chemicznych, wchłanianych przez wór powłokowo mięśniowy lub przewód pokarmowy zwierząt, z wykorzystaniem Eisenia fetida/Eisenia andrei. Stosuje się ją dla gleb i materiałów glebowych o nieznanej jakości np. z terenów zanieczyszczonych, gleb ulepszonych, gleb po remediacji, z terenów uprawnych lub innych, będących przedmiotem zainteresowania, jak również dla odpadów.
Wpływ substancji ocenia się, stosując glebę wzorcową, najlepiej podłoże glebowe sztucznie wytworzone o znanych właściwościach. W przypadku gleb zanieczyszczonych wpływ na przeżywalność oznacza się w glebie badanej oraz glebie kontrolnej. Zaleca się, aby, w zależności od celu badania podłoże kontrolne oraz podłoże, służące do rozcieńczania (przygotowania serii rozcieńczeń gleby zanieczyszczonej) była to gleba niezanieczyszczona (gleba odniesienia) o właściwościach porównywalnych z właściwościami próbki gleby, która będzie badana lub gleba wzorcowa (np. gleba sztucznie wytworzona).
Podano informacje, w jaki sposób stosować niniejszą metodę do badania substancji chemicznych zarówno w klimacie umiarkowanym, jak i w warunkach tropików.
Niniejszej metody nie można stosować do badania substancji lotnych, tj. substancji dla których H (stała Henry’ego) lub współczynnik podziału powietrze/woda jest większy niż 1, lub dla których ciśnienie par przekracza 0,013 3 Pa w 25 °C.
W niniejszej metodzie nie uwzględniono możliwości degradacji substancji lub zanieczyszczenia w okresie trwania badania.
