PN-EN ISO 11130:2018-04 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie określono metodę oceny odporności korozyjnej metali, bez wprowadzonych naprężeń lub z nimi, poddanych badaniu polegającemu na przemiennym zanurzaniu w roztworze soli.
Badanie ma szczególne zastosowanie przy kontroli jakości podczas procesu wytwarzania metali, takich jak stopy aluminium i stopy żelaza, jak również przy ocenie kierunków działań w procesie wytwarzania stopu.
W zależności od składu chemicznego roztworu można go stosować do wywoływania podobnego działania korozyjnego jak występujące w obszarach nadmorskich, czy wynikające ze stosowania płynów do odladzania lub kwaśnych soli.
Termin „metal” używany w niniejszym dokumencie odnosi się do materiałów metalowych z zabezpieczeniem przeciwkorozyjnym lub bez takiego zabezpieczenia.
Niniejszy dokument stosuje się do:
-- metali i ich stopów,
-- niektórych powłok metalowych (anodowych i katodowych w stosunku do metalu podłoża),
-- niektórych powłok konwersyjnych,
-- niektórych anodowych powłok tlenkowych, oraz
-- powłok organicznych na metalach.