Zakres
W niniejszym dokumencie podano metodę określania współczynnika przenikania ciepła szkła o płaskich i równoległych powierzchniach.
Niniejszy dokument dotyczy szkła niepowlekanego (w tym szkła o powierzchniach strukturalnych, np. szkła wzorzystego), szkła powlekanego i materiałów nieprzeźroczystych w dalekiej podczerwieni, co ma miejsce w przypadku wyrobów ze szkła sodowo-wapniowego, szkła borokrzemianowego, ceramiki szklanej, szkła krzemianowego ziem alkalicznych i szkła glinokrzemianowego. Dotyczy to również oszkleń wieloszybowych zawierających takie szkła i/lub materiały. Nie dotyczy to oszkleń wieloszybowych zawierających w przestrzeni gazowej arkusze lub folie przepuszczające daleką podczerwień.
Procedura podana w niniejszym dokumencie określa wartość U (przenikanie ciepła) w środkowej części oszklenia.
Efekty krawędziowe spowodowane mostkiem termicznym przez ramkę dystansową izolacyjnej szyby zespolonej lub przez ramę okienną nie są uwzględnione. Ponadto nie bierze się pod uwagę transferu energii spowodowanego promieniowaniem słonecznym. Wpływy szprosów i innych wkładek są wyłączone z zakresu niniejszego dokumentu.
UWAGA W EN ISO 10077-1:2017 określono metodę obliczania całkowitej wartości U dla okien, drzwi i żaluzji [1], z uwzględnieniem wartości U obliczonej dla komponentów szklanych zgodnie z niniejszym dokumentem.
Z metody obliczania wyłączone są również wszelkie efekty spowodowane gazami absorbującymi promieniowanie podczerwone w zakresie od 5 µm do 50 µm.
Głównym przeznaczeniem niniejszego dokumentu jest porównanie wyrobów, dla których wymagana jest pionowa pozycja oszklenia. Ponadto wartości U są obliczane z użyciem tej samej procedury do innych celów, w szczególności do przewidywania:
— strat ciepła przez oszklenie;
— zysku z przewodzenia ciepła latem;
— kondensacji na powierzchniach szklanych;
— wpływu pochłoniętego promieniowania słonecznego w wyznaczaniu współczynnika słonecznego [2].
Można powołać się na pozycje bibliograficzne [3], [4] i [5] lub inne Normy Europejskie zajmujące się obliczeniami strat ciepła w celu zastosowania wartości U oszklenia określonych w niniejszej normie.
Można odnieść się do pozycji bibliograficznej [6] dla szczegółowych obliczeń wartości U oszklenia, w tym urządzeń zacieniających.
Szyby zespolone próżniowe (VIG) pominięto w zakresie niniejszego dokumentu. W celu określenia wartości U dla VIG, proszę skorzystać z EN 674 lub ISO 19916-1.
Procedura określania emisyjności jest podana w EN 12898.
Zasady zostały tak uproszczone, jak to tylko możliwe, zgodnie z dokładnością metody.
