Zakres
Niniejsza część IEC 62788 dostarcza metodę oraz wskazówki związane z pomiarem rezystywności materiałów używanych w celu enkapsulacji, uszczelnienia krawędzi, folie stosowanych na stronie przedniej i tylnej a także wszelkich innych materiałów izolacyjnych znajdujących zastosowanie w modułach fotowoltaicznych (PV). Badanie przeprowadza się na wstępnie kondycjonowanych suchych, wilgotnych lub mokrych próbkach. W przypadku folii składających się z wielu warstw, stosowanych zarówno na stronie przedniej jak i tylnej modułów, zmierzona rezystywność będzie pewną wartością wypadkową. Badanie przewidziane jest dla pomiarów wykonywanych w temperaturze pokojowej, ale może również być stosowane w wyższych temperaturach.
Jak wiadomo, degradacja modułów PV występuje częściowo wskutek korozji elektrochemicznej a po części w efekcie degradacji indukowanej napięciem. Procesy te mogą być zależne od rezystywności składnika polimerowego. Stąd też rezystywność stałoprądowa składników polimerowych jest istotna z punktu widzenia projektowania modułów oraz ich trwałości podczas eksploatacji w warunkach naturalnych. Wartość rezystywności może być zależna od aktualnego stanu wystarzenia, temperatury, zawartości wody w materiale a także jego historii napięciowej (związanej z polaryzacją modułu). Przedstawionych zostało wiele opcji tak by pomiary mogły być zostać wykonane w sposób odpowiadający warunkom dla modułu zainstalowanego w reprezentatywnych warunkach zewnętrznych.
Większość przyrządów oraz metod pomiarów rezystywności zazwyczaj staje się niedokładna i niepowtarzana w przypadku materiałów o rezystywności powyżej 10^16 Ω•cm [5]1. Stąd też niniejsza norma odnosi się do pomiarów rezystywności poniżej 1⋅10^17 Ω•cm.
Omówione pomiary stosowane mogą być zarówno w przypadku materiałów jednolitych jak i wielowarstwowych (np. folie stosowane odpowiednio na stronie przedniej i tylnej). Opisane zostały metody pomiarów w temperaturze pokojowej ale załączono także wskazówki dotyczące również testów w podwyższonych temperaturach.
Ponieważ wyniki pomiarów będą zależne od zawartości wilgoci stąd materiały powinny być badane w sposób przewidujący ich zastosowanie. Załączono w tym celu procedury wstępnego starzenia w suchym, wilgotnym oraz mokrym środowisku
W zależności od materiału również historia napięciowa (polaryzacji) będzie miał wpływ na wynik pomiaru. Szybkość zmian prądu oraz czas dochodzenia do stanu równowagi zmienia się wraz z materiałem często osiągając godziny czy dni zanim osiągnięty zostanie stały poziom. Z tego powodu wprowadzono metody badań długo- i krótkotrwałych (Metody A i B).
Krótkotrwałe zmiany polaryzacji wyszczególnione jako Metoda B ma na celu porównania jakościowe. Metoda A, długotrwałe zmiany polaryzacji typu Włącz/Wyłącz, zalecana jest w celu zbadania odporności modułu na efekt PID.
Pomiary uzyskane przy użyciu jednej z tych metod mogą być wykorzystywane przez producentów materiałów w celu kontroli jakości stosowanych przez nich elektrycznych materiałów izolacyjnych jak również w specyfikacjach technicznych ich produktów. Producenci modułów PV mogą korzystać z tych metod w celu uzyskania odbioru jakościowego czy wyboru materiałów, opracowania procesu produkcyjnego, analizy konstrukcji lub analizy uszkodzeń.
Przedstawiona metoda pomiarów może być również wykorzystana w celu monitorowania jakości elektrycznych materiałów izolacyjnych w celu oceny ich trwałości.
_______________
1 Liczby w nawiasach kwadratowych odnoszą się do pozycji literaturowych .
