Zakres
W niniejszym dokumencie podano wytyczne dotyczące wykorzystania danych o intensywności uszkodzeń do prognozowania nieuszkadzalności komponentów elektrycznych stosowanych w urządzeniach.
W metodzie opisanej w niniejszym dokumencie stosuje się pojęcie warunków odniesienia, które są typowymi wartościami narażeń oddziałujących na komponenty w większości zastosowań.
Warunki odniesienia są użyteczne, gdyż stanowią one znaną standardową bazę, na podstawie której intensywności uszkodzeń mogą być modyfikowane, aby uwzględnić różnice w środowisku w stosunku do środowiska przyjętego jako warunki odniesienia. Każdy użytkownik może stosować warunki odniesienia zdefiniowane w niniejszym dokumencie bądź swoje własne. Stosowanie intensywności uszkodzeń określonych dla warunków odniesienia pozwala na wykonanie realistycznej prognozy nieuszkadzalności podczas wczesnego etapu projektu.
Modele wpływu narażeń opisane w niniejszym dokumencie są ogólne i mogą być użyte jako podstawa do przeliczania wartości intensywności uszkodzeń z warunków odniesienia na rzeczywiste warunki użytkowania, jeśli jest taka potrzeba, co upraszcza sposób prognozowania. Przeliczanie wartości intensywności uszkodzeń jest dozwolone jedynie w zakresie warunków działania określonych dla komponentów.
W niniejszym dokumencie podano także wytyczne dotyczące takiego projektowania bazy danych o uszkodzeniach komponentów, aby można było otrzymać intensywności uszkodzeń dla przyjętych modeli wpływu narażeń. Warunki odniesienia dla danych o intensywnościach uszkodzeń są określone, co umożliwia porównywanie w jednolity sposób danych pochodzących z różnych źródeł. Jeśli dane o intensywnościach uszkodzeń podane są zgodnie z niniejszym dokumentem, to nie jest wymagana dodatkowa informacja o zdefiniowanych warunkach.
Niniejszy dokument nie zawiera bazowych intensywności uszkodzeń komponentów, lecz raczej zawiera modele umożliwiające przeliczenie, z jednych warunków roboczych na inne warunki robocze, intensywności uszkodzeń uzyskanych w inny sposób.
W metodzie prognozowania opisanej w niniejszym dokumencie zakłada się, że komponenty są stosowane w czasie ich użyteczności. Metody podane w niniejszym dokumencie mają ogólne zastosowanie, lecz mają szczególnie zastosowanie do wybranych typów komponentów, zdefiniowanych w Rozdziałach od 6 do 20 oraz I.2.
