Zakres
Warstwa zastosowań magistrali miejscowej (FAL) zapewnia programy użytkownika razem ze środkami dostępu do środowiska komunikacyjnego magistrali miejscowej. Pod tym względem FAL może być widziane jako „okno między odpowiednimi programami aplikacyjnymi”.
W niniejszej normie podano elementy wspólne do podstawowego krytycznego czasowo i niekrytycznego czasowo przesyłania wiadomości w komunikacji między programami aplikacyjnymi w środowisku automatyzacji i tekstów właściwych do magistrali miejscowej Typu 19. Termin „krytyczne czasowo” został użyty w celu przedstawienia istnienia okienka czasowego, w ciągu którego wymaga się wykonania jednego lub kilku konkretnych działań z pewnym zdefiniowanym poziomem pewności. Nie wykonanie konkretnych działań w ramach okienka czasowego powoduje ryzyko uszkodzenia aplikacji żądających tych działań z towarzyszącym mu ryzykiem dotyczącym wyposażenia, instalacji i prawdopodobnie życia ludzi.
W niniejszej normie zdefiniowano w sposób abstrakcyjny zachowanie widziane z zewnątrz zapewniane przez różne Typy warstwy zastosowań magistrali miejscowej, w kategoriach:
a) modelu abstrakcyjnego do definiowania źródeł (obiektów) zastosowań nadających się do przetwarzania przez użytkowników poprzez użycie usług FAL;
b) prymitywów działań i zdarzeń w usługach;
c) parametrów stowarzyszonych z każdym prymitywem działania i zdarzenia i postaci w jakiej się przejawiają i
d) wzajemnych powiązań miedzy tymi działaniami i zdarzeniami i ich właściwe sekwencje.
Celem niniejszej normy jest zdefiniowanie usług udostępnianych do:
a) użytkownika FAL na granicy między użytkownikiem i warstwą zastosowań modelu odniesienia magistrali miejscowej (fieldbus) i
b) zarządzania systemami na granicy między warstwą zastosowań i zarządzaniem systemami modelu odniesienia magistrali miejscowej (fieldbus).
W niniejszej normie wyszczególniono protokół warstwy zastosowań magistrali miejscowej (fieldbus) Typu 19 zgodnie z Podstawowym Modelem Odniesienia OSI (ISO/IEC 7498-1) i strukturą warstwy zastosowań OSI (ISO/IEC 9545).
Usługi i protokoły FAL są zapewniane przez jednostki zastosowań (AE) FAL zawarte wewnątrz procesów aplikacyjnych. FAL AE jest złożony ze zbioru obiektowo zorientowanych elementów usług aplikacyjnych (ASE) i jednostki zarządzania warstwą (LME), która zarządza AE. AE zapewniają usługi komunikacyjne działające na zbiorze odpowiednich klas obiektów procesów aplikacyjnych (APO). Jednym z FAL ACE jest ACE zarządzający, który zapewnia wspólny zbiór usług do zarządzania klasami elementów FAL.
Aczkolwiek niniejsze usługi wyszczególniają , z perspektywy zastosowań, w jaki sposób żądania i odpowiedzi są wysyłane i dostarczane, to jednak nie zawierają specyfikacji co aplikacje żądająca i odpowiadająca mają z nimi zrobić. To właśnie, aspekt zachowania się aplikacji, nie jest wyszczególniony; jedynie jest wyszczególniona definicja jakie żądania i odpowiedzi mają być wysłane/odebrane. To pozwala użytkownikom FAL na większą elastyczność przy standaryzowaniu zachowania się obiektów. Dodatkowo do wymienionych usług, w niniejszej normie zostały zdefiniowane pewne usługi wspomagające w celu zapewnienia dostępu do FAL do kontroli określonych aspektów pracy.
Podstawowym celem niniejszej nomy jest wyszczególnienie charakterystyk pojęciowych usług warstwy zastosowań odpowiednich do komunikacji krytycznej czasowo i by w ten sposób uzupełnić Podstawowy Model Odniesienia OSI w prowadzeniu opracowań protokółów warstwy zastosowań do komunikacji krytycznych czasowo.
