Zakres
Jako nowa linia napowietrzna uważana jest za nową elektryczną linię napowietrzną o napięciu znamionowym powyżej 1 kV AC, między punktami A i B. Nową linię oddziału istniejącej linii napowietrznej uznaje się jako nową linię napowietrzną, z wyjątkiem połączeń wsporczych, dla których szczegółowe wymagania określa się w specyfikacji projektu. Zakres zastosowania niniejszej normy, w zakresie odbudowy, przekazywanie i powiększania istniejących linii napowietrznych są ustalane w specyfikacji projektu. Jednocześnie w specyfikacji projektu określa się, które z poprzednich norm krajowych stosuje się i w jakim stopniu są one przeznaczone dla danego projektu. Wymagania tej normy są przyjmowane, stosownie do (np. wymogi dotyczące obciążeń zewnętrznych prześwity, itp.), jak również kabli telekomunikacyjnych. W przypadku linii napowietrznych w fazie projektowania zainteresowane strony zgadzają się do zastosowania niniejszego zakresu normy. Linie napowietrzne w budowie można uzupełnić zgodnie z normami, ważne aby były uzupełnione na etapie projektowania linii. Zainteresowane strony zgadzają się do stosowania wszelkich możliwości postanowień niniejszej normy. Postanowienia niniejszej normy stosuje się również do urządzeń telekomunikacyjnych oraz urządzeń (anten, anten wklęsłych itd.), które są zainstalowane na poszczególnych podporach linii napowietrznych, zwłaszcza pod względem obciążenia wiatru i lodu na takim sprzęcie zainstalowanym. Projekt i instalacja musi przestrzegać wymagań pracy danej linii. Projekt i instalacja powinna uwzględniać rozwiązania techniczne oraz odpowiednie środki ostrożności, które umożliwiają bezpieczny dostęp i konserwację zarówno zasilania linii i telekomunikacyjnego sprzętu, i który dostarcza ochrony dla osób wykonujących naprawy lub konserwację sprzętu zasilania linii lub telekomunikacyjnych przed porażeniem prądem elektrycznym oraz ochrony sprzętu telekomunikacyjnego i dołączonej instalacji przed wpływem oddziaływania (zwarcia przewodów przełączania i przepięcia piorunowe itp.).