Zakres
1.1 Zakres EN 1999-1-5
(1) EN 1999-1-5 stosuje się do projektowania aluminiowych konstrukcji stężonych i niestężonych o kształcie powłok obrotowych lub okrągłych paneli w konstrukcjach skorupowych.
(2) W EN 1999-1-5 zawarto dodatkowe postanowienia do tych, które podano w odpowiednich częściach EN 1999 dotyczących projektowania konstrukcji aluminiowych.
UWAGA Dodatkowe informacje dla niektórych typów powłok podano w EN 1993-1-6 i związanych z nią następujących części EN 1993 dotyczących zastosowań:
- Część 3-1 dla wież i masztów;
- Część 3-2 dla kominów;
- Część 4-1 dla silosów;
- Część 4-2 dla zbiorników;
- Część 4-3 dla rurociągów.
(4) Postanowienia EN 1999-1-5 stosuje się do powłok osiowo symetrycznych (walcowych, stożkowych, sferycznych) i związanych z nimi okrągłych lub wielokątnych płyt, pierścieni belkowych, podłużnic i stężeń, gdy stanowią one część całej konstrukcji.
(5) Pojedyncze panele powłok (walcowe, stożkowe, lub sferyczne) nie są bezpośrednio ujęte w EN 1999-1-5. Jednak jej postanowienia powinny być właściwe, gdy odpowiednie warunki brzegowe są odpowiednio uwzględnione.
(6) Rodzajami powłok ściennych ujętymi w EN 1999-1-5 (patrz Rysunek 1.1) są:
- powłoka ściany skonstruowana z płaskich blach walcowanych połączonych spoinami czołowymi, termin „izotropowa”;
- powłoka ściany ukształtowana przez połączenie stykających się blach na zakład, termin „łączona na zakład”;
- powłoka ściany z żebrami przylegającymi od zewnątrz, termin „użebrowana od zewnątrz”, niezależnie od rozstawu żeber;
- powłoka ściany z blachy sfałdowanej w kierunku południkowym, termin „sfałdowana osiowo”;
- powłoka ściany z blachy sfałdowanej w kierunku obwodowym, termin „sfałdowana obwodowo”.
(7) Postanowienia EN 1999-1-5 stosuje się w zakresie temperatury określonym w EN 1999-1-1. Gdy maksymalna temperatura nie jest przekroczona, jej wpływ na pełzanie można pominąć. Wpływ zmian temperatury w sytuacji pożarowej, patrz EN 1999-1-2.
(8) EN 1999-1-5 nie dotyczy zagadnień związanych z nieszczelnością.
1.2 Założenia
(1) Stosuje się ogólne założenia z EN 1990.
(2) Stosuje się postanowienia z EN 1999-1-1.
(3) Procedury projektowania są właściwe tylko wtedy, gdy są spełnione wymagania wykonania podane w EN 1090-3 lub spełnione są inne równoważne wymagania.
(4) Do projektowania nowych konstrukcji stosuje się bezpośrednio EN 1999, łącznie z EN 1990, EN 1991, EN 1992, EN 1993, EN 1994, EN 1995, EN 1997 i EN 1998.
(5) EN 1999 stosuje się łącznie z:
- Normami Europejskimi wyrobów konstrukcyjnych dotyczącymi konstrukcji aluminiowych;
- EN 1090-1: Execution of steel structures and aluminium structures - Part 1: Requirements for conformity assessment of structural components;
- EN 1090-3: Execution of steel structures and aluminium structures - Part 3: Technical requirements for aluminium structures.
