Zakres
W niniejszym dokumencie podano metodę badania (z zastosowaniem chromatografii cieczowej, LC) do wykrywania i oznaczania ilościowego wybranych ekstrahowalnych związków perfluorowanych i polifluorowanych w materiałach włókienniczych (włókna, przędze, tkaniny) i tkaninach powlekanych.
UWAGA 1 CEN/TR 16741 określa do jakich materiałów ma zastosowanie to oznaczenie.
Metoda badania (z zastosowaniem chromatografii gazowej, GC) do wykrywania i oznaczania ilościowego wybranych ekstrahowalnych zwiazków perfluorowanych i polifluorowanych jest podana w EN 17681-2.
UWAGA 2 Zarówno ten dokument, jak i EN 17681-2 są przeznaczone dla substancji pochodnych PFOA.
W Tablicy 2 wymienione są związki podlegające ograniczeniom. Związki nieobjęte przepisami, które mogą być oznaczane zgodnie z niniejszym dokumentem, są wymienione w Załączniku C, Tablica C.1. Niniejszy dokument ma również zastosowanie do innych substancji PFAS pod warunkiem, że metoda jest zwalidowana dla dodatkowych związków.
UWAGA 3 Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) 2020/784 zmieniające Załącznik I do Rozporządzenia (UE) 2019/1021 dotyczącego TZO, jeśli chodzi o umieszczenie w wykazie kwasu perfluorooktanowego (PFOA), jego soli i związków pochodnych, między innymi definiuje że „…związki pochodne PFOA oznaczają: … wszelkie substancje, które ulegają rozkładowi do PFOA, włączając w to wszystkie substancje (w tym sole i polimery) posiadające, jako jeden z elementów strukturalnych, liniową lub rozgałęzioną grupę perfluoroheptylową z grupą funkcyjną (C7F15)C.”
W celu potwierdzenia intencjonalnej obecności może być konieczne wprowadzenie metody hydrolizy zasadowej w celu usunięcia bocznego łańcucha z polimeru. Dotyczy to również substancji pochodnych PFCA C9-C14, zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (UE) 2021/1297 [7]. Kolejna nowelizacja tego dokumentu będzie dotyczyła tego przypadku.