PN-EN 17333-4:2020-09 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie ustalono metody badań do oceny właściwości mechanicznych pianek aplikowanych z pojedynczych pojemników ciśnieniowych, utwardzających się pod wpływem wilgoci, samoutwardzających się lub utwardzających się poprzez odparowanie wody.

Niniejszy dokument nie obejmuje wszystkich problemów bezpieczeństwa, jeśli występują, związanych z jego stosowaniem. Użytkownik jest odpowiedzialny za ustalenie odpowiedniego postępowania związanego z bezpieczeństwem pracy i ochroną zdrowia i za zapewnienie zgodności z wymaganiami wynikającymi z przepisów.

Opisane zostały następujące metody badań:

- Metoda 1 - Wytrzymałość na ściskanie: W metodzie opisano w jaki sposób określać wytrzymałość na ściskanie utwardzonej pianki. Wskazuje odporność pianki na ciśnienie wywierane powierzchniowo. Wyznaczana jest maksymalna wytrzymałość na naprężenie.

- Metoda 2 - Odkształcalność: W metodzie opisano jak określać odkształcalność utwardzonej pianki, wskazuje stopień elastyczności utwardzonej pianki.

- Metoda 3 - Siła wiązania: W metodzie opisano pomiar siły wiązania jednoskładnikowego piano-kleju aplikowanego ze zbiornika ciśnieniowego między dwa podłoża będących w bezpośrednim kontakcie.

- Metoda 4 - Wytrzymałość na rozciąganie: W metodzie badania opisano, w jaki sposób określać maksymalne naprężenie, jakie może wytrzymać utwardzona pianka podczas rozciągania zanim ulegnie rozerwaniu. Wynik wskazuje stopień elastyczności utwardzonej pianki.

- Metoda 5 - Wytrzymałość na ścinanie: W metodzie opisano zachowanie układu pianowego wobec sił ścinających. Określono wytrzymałość i siłę wiązania pianki jako elementu układu warstwowego pomiędzy drewnianymi płytami. Badanie przeprowadza się zgodnie z EN 12090.