PN-EN 17146:2019-02 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie określono metody badań w celu wyznaczania nośności (końcowego stanu granicznego i stanu granicznego zdolności użytkowej) wsporników wypełnienia, której nie można obliczyć według aktualnych reguł lub tradycyjnych obliczeń opartych na wytrzymałości materiałów, albo w celu porównania obliczeń gdy jest to konieczne.
Przedmiotem niniejszej normy są trzy różne typy wsporników wypełnienia (szkła):
— jednostronnie mocowane wsporniki „cantilever” wypełnienia (szkła), patrz Rysunek 1 (a);
— krzyżowe wsporniki wypełnienia (szkła) mocowane jedynie do słupka, patrz Rysunek 1 (b);
— narożne wsporniki wypełnienia (szkła) mocowane jedynie do słupka, patrz Rysunek 1 (c).
Niniejsza metoda badania ma na celu ocenę jednostronnie mocowanych wsporników wypełnienia (szkła), które nie zostały przebadane według EN 16758 (patrz Rysunek 9). Wyniki z tej metody badań można jedynie interpretować w połączeniu z wynikami badań według EN 16758.
Jest niezbędne, aby krzyżowe i narożne wsporniki wypełnienia (szkła) tylko mocowane do słupków były badane zgodnie z niniejszą normą.
Wsporniki wypełnienia (szkła) połączone razem ze słupkiem i ryglem są uważane za część połączenia ścinanego i są objęte normą EN 16758.
Tam gdzie właściwości mechaniczne wsporników wypełnienia (szkła) są już ocenione wg postanowień EN 13830, według niniejszej normy można określić dodatkowe informacje dotyczące właściwości mechanicznych wsporników wypełnienia (szkła) i bezpośrednich zastosowań.