PN-EN 16279:2012 - wersja polska

W niniejszej Normie Europejskiej określono metodę oznaczania fluorku w paszach z wykorzystaniem elektrody jonoselektywnej (ISE) po wcześniejszym traktowaniu kwasem chlorowodorowym. Zawartość fluorku (F-) odpowiada zawartości fluoru (F) określonego w Rozporządzeniu Komisji (UE) 574/2011[3].
Niniejsza Norma Europejska jest oparta na kilku dokładnie określonych działaniach ujętych w następującym przykładzie:
PRZYKŁAD 0,5 g próbka analityczna jest traktowana 20 ml kwasu chlorowodorowego o stężeniu 1 mol/l w temperaturze otoczenia (20 °C do 25 °C) przez 20 min w celu ekstrakcji fluorku z paszy. Przed oznaczaniem fluorku metodą ISE z użyciem techniki dodatku wzorca, w buforowanym roztworze badanym kontrolowane jest pH i doprowadzane do 5,5.
Metoda została pomyślnie sprawdzona w badaniu międzylaboratoryjnym w przedziale stężeń od 100 mg/kg do 500 mg/kg. Jeżeli postępuje się ściśle według tej metody, teoretycznie wszystkie stężenia od 40 mg/kg do 4 000 mg/kg mogą być analizowane w liniowej funkcji kalibracyjnej.
Tylko dla stężeń niższych od 40 mg/kg wymagane jest zamiast techniki dodatku wzorca zastosowanie techniki interpolacji podanej w Załączniku C.
Granica oznaczalności fluorku po przeprowadzeniu postępowania uwzględniającego technikę dodatku wzorca wynosi 40 mg/kg, a poniżej 2,5 mg/kg po zastosowaniu interpolacji podanej w Załączniku C.