Zakres
Określono wymagania dla bezpłomieniowych urządzeń odciążających wybuch, stosowanych do zabezpieczenia obudów przed głównymi skutkami wewnętrznego wybuchu powstałego w następstwie nagłego spalania zawieszonego pyłu, pary lub gazu w ich wnętrzu. Podano wymagania odnośnie do konstrukcji, kontroli, badania, znakowania, dokumentacji oraz opakowywania. Niniejsza norma ma zastosowanie w odniesieniu do bezpłomieniowych urządzeń odciążających wybuch, które są wprowadzane do obrotu jako samodzielne systemy ochronne. Urządzenia odciążające wybuch są systemami ochronnymi składającymi się z czułej na ciśnienie membrany, która przymocowana do chronionej struktury, jest jednocześnie jej częścią składową. Są tak skonstruowane, aby w razie wybuchu, przy określonym ciśnieniu bezzwłocznie otwierały się obudowy, przy czym powierzchnia otworu powinna zapewniać, że maksymalna wartość ciśnienia wybuchu we wnętrzu obudowy nie przekroczy maksymalnej wartości ciśnienia, które obudowa powinna wytrzymać. Zazwyczaj bezpłomieniowe urządzenia odciążające wybuch składają się z urządzenia odciążającego wybuch w połączeniu z urządzeniem gaszącym zapobiegającym przeniesieniu płomienia do otoczenia. Ich użycie pozwala na stosowanie odciążenia wybuchu w sytuacjach, gdzie w przeciwnym razie płomienie i ciśnienie spowodowane stosowaniem urządzeń odciążających mogłyby doprowadzić do zranienia personelu lub uszkodzenia konstrukcji. Wymagania w zakresie konstrukcji i stosowania urządzeń odciążających wybuch przedstawiono w normach EN 14491 (w odniesieniu do zabezpieczeń przed wybuchem pyłów) oraz EN 14994 (w odniesieniu do zabezpieczeń przed wybuchem gazów). W zakresie niniejszej Normy Europejskiej uwzględniono bezpłomieniowe urządzenia odciążające wybuch pyłów, par oraz gazów. Niniejsza Norma Europejska nie zawiera szczegółów odnośnie do unikania źródeł zapłonu spowodowanych stosowaniem urządzeń detekcyjnych lub innych części bezpłomieniowych urządzeń odciążających