Zakres
Celem niniejszej normy jest:
a) zebranie wyników z innych norm, według których oblicza się wykorzystanie energii na potrzeby specjalnych usług wewnątrz budynku;
b) policzenie energii wytwarzanej w budynku, której część może być wyeksportowana do wykorzystania gdzie indziej;
c) prezentacja podsumowania całkowitego wykorzystania energii w budynku, w formie tabelarycznej;
d) dostarczenie wskaźników energetycznych opartych na energii pierwotnej, emisji dwutlenku węgla lub innych parametrach zdefiniowanych przez krajową politykę energetyczną;
e) ustalenie ogólnych zasad obliczania czynników energii pierwotnej i współczynników emisji dwutlenku węgla.
W niniejszej normie zdefiniowano usługi energetyczne, jakie należy uwzględnić przy określaniu wskaźników energetycznych dla budynków projektowanych i istniejących, i zapewniono w tym celu:
f) metodę obliczania znormalizowanego obliczeniowego wskaźnika energetycznego, znormalizowanego wykorzystania energii, które nie zależą od zachowania użytkowników, aktualnej pogody i innych rzeczywistych (środowiskowych lub wewnętrznych) warunków;
g) metodę oceny pomiarowego wskaźnika energetycznego opartą na energii dostarczonej i eksportowanej;
h) metodykę poprawy zaufania do modelu obliczania stosowanego w budynku, przez porównanie z rzeczywistym wykorzystaniem energii;
i) metodę oceny efektywności energetycznej możliwych usprawnień.
Niniejszą Normę Europejską można stosować w odniesieniu do części budynku (np. lokalu), całego budynku lub kilku budynków.
Od organów krajowych zależy zdefiniowanie, pod jakimi warunkami, do jakich celów i do jakich typów budynków stosuje się różne wskaźniki.
Niniejsza norma dotyczy energetycznych właściwości użytkowych budynku jako całości. Ocena energetycznych właściwości użytkowych określonych technicznych systemów budynku jest przedmiotem odpowiedniej części serii EN 15241, EN 15243 oraz EN 15316.
