PN-EN 14662-1:2024-06 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie podano ogólne wytyczne dotyczące pobierania próbek z użyciem pompy i analizy benzenu w powietrzu z użyciem termicznej desorpcji i kapilarnej chromatografii gazowej. Niniejszy dokument jest zgodny z ogólną metodologią wybraną w Unii Europejskiej jako podstawa metody referencyjnej do oznaczania benzenu w powietrzu atmosferycznym [1] w celu porównywania wyników pomiarów z wartościami granicznymi w okresie odniesienia wynoszącym jeden rok. Niniejszy dokument ma zastosowanie do pomiaru benzenu w przybliżonym zakresie stężeń od 0,5 µg/m³ do 50 µg/m³. Próbki powietrza są zwykle pobierane w okresach od kilku godzin do 7 dni. Górna granica użytecznego zakresu jest uzależniona od pojemności sorpcyjnej (bezpiecznej objętości pobieranej próbki) sorbentu i od dynamicznego zakresu liniowości kolumny chromatografu gazowego i detektora oraz od możliwości podziału próbki przez zastosowany przyrząd analityczny. Dolna granica użytecznego zakresu zależy od poziomu szumu detektora oraz od poziomu tła benzenu i/lub zanieczyszczeń obecnych na sorbencie. Zanieczyszczenia występują zwykle w sub ng na sorbentach w postaci sadzy grafityzowanej, ale na innych sorbentach występują wyższe poziomy węglowodorów aromatycznych - np. na polimerach porowatych. Granica wykrywalności będzie w przybliżeniu 1/10 dolnego zakresu stężeń. Niniejszy dokument zawiera ogólne wytyczne dotyczące pobierania próbek benzenu z użyciem pojedynczego urządzenia do pobierania próbek, które zmienia się ręcznie po każdym okresie narażenia, lub sekwencyjnego urządzenia do pobierania próbek, które umożliwia przechowywanie i eksponowanie wielu próbek bez interwencji użytkownika. Metody analizy są różnorodne, ale odpowiednie podejście do analizy próbek i prób ślepych oraz obliczania poziomów benzenu opisano w Załączniku B.
UWAGA Metodę opisaną w tym dokumencie można stosować do oznaczania innych związków poza benzenem, pod warunkiem przeprowadzenia udokumentowanych badań walidacyjnych.