PN-EN 13999-4:2008 - wersja polska

Określono procedurę oznaczania lotnych izocyjanianów w powietrzu wylotowym z komory badawczej po naniesieniu na podłoże kleju o małej zawartości rozpuszczalników lub nie zawierającego rozpuszczalników, zdefiniowanego w PN-EN 923. Metoda opiera się na chemisorpcji lotnych izocyjanianów w filtrach impregnowanych 1-(2-metoksyfenylo) piperazyną (dalej w treści normy: 1-2MP) z późniejszą desorpcją i zawierających izocyjanianowe grupy funkcyjne (NCO), w tym monomerów izocyjanianów. Każdy obecny lotny izocyjanian przereaguje i utworzy nielotne pochodne mocznika. Desorpcję wykonuje się z zastosowaniem bezwodnika octowego i roztworu 1-2 MP w toluenie. Otrzymany roztwór zatęża się i analizuje z wykorzystaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z detekcją ultrafioletem (UV)