Zakres
Niniejsza Norma Europejska określa zasady projektowania, obliczeń i montażu systemu zespolonych podziemnych rur preizolowanych stosowanych do budowy wodnych, układanych bezpośrednio w gruncie, sieci ciepłowniczych magistralnych i rozdzielczych do przesyłania gorącej wody (patrz rysunek 2), wykonanych z rur spełniających wymagania EN 253, przeznaczonych do ciągłej pracy z gorącą wodą o zmiennej temperaturze do +120°C i okresowej temperaturze szczytowej do +140°C oraz przy maksymalnym ciśnieniu wewnętrznym wynoszącym 25 bar (nadciśnienie). Reguła dotycząca zastosowania: Dla rur o większych średnicach i ciśnieniu mniejszym niż 25 bar, może się okazać koniecznym stosowanie dla rur prostych, łuków i trójników rur przewodowych o ściankach grubszych niż określone w EN 253. Zasady sformułowane w niniejszej normie mogą być również stosowane dla systemów rur preizolowanych o ciśnieniu roboczym wyższym niż 25 bar, pod warunkiem, że zwróci się szczególną uwagę na skutki oddziaływania wyższego ciśnienia. Rurociągi przyległe, łączące się i stanowiące część sieci (np. rurociągi w kanałach, komory do armatury, przepusty nad ulicami itd.) mogą być projektowane i montowane zgodnie z niniejszą normą. W niniejszej normie zakłada się, że stosowana woda jest uzdatniona, po demineralizacji, zmiękczona, odsolona, odpowietrzona za pomocą dodawania środków chemicznych lub przygotowana w inny sposób tak, aby uniknąć rozwoju korozji wewnętrznej i odkładania się osadów w rurociągach
