PN-EN 1364-5:2017-08 - wersja angielska

W niniejszej normie badań określono metodę ustalania odporności ogniowej kratek wentylacyjnych (ATG).
Ma ona zastosowanie do kratek wentylacyjnych przewidywanych do instalowania w elementach budynku (typowo w ścianach, stropach lub sufitach). Orientacja instalacji kratki wentylacyjnej może być pionowa lub pozioma.
Zamykanie kratki wentylacyjnej może być wywołane rozszerzalnością materiału i/lub urządzeniem mechanicznym lub elektrycznym.
Metoda niniejsza jest właściwa w odniesieniu do kratek wentylacyjnych ognioodpornych lub ognioodpornych i dymoszczelnych.
Dodatkowa konfiguracja badawcza jest właściwa w odniesieniu do kratek wentylacyjnych ognioodpornych lub ognioodpornych i dymoszczelnych w zastosowaniach, gdzie występuje ryzyko oddziaływania płomienia w stanie otwartym od rozpoczęcia nagrzewania (Załącznik A).
Metoda niniejsza umożliwia ocenę zachowania kratki wentylacyjnej poddanej nagrzewaniu według krzywej standardowej opisanej w EN 1363-1 i standardowemu ciśnieniu opisanemu w EN 1363-1. Badanie to nie ma na celu dostarczenia informacji ilościowej dotyczącej prędkości przepływu dymu i/lub gorących gazów lub informacji dotyczącej przenoszenia lub generowania oparów w warunkach ogniowych. Takie zjawiska są tylko odnotowywane w opisie ogólnego zachowania elementów próbnych podczas badania.
Prędkość przepływu dymu w temperaturze otoczenia lub w temperaturze 200 °C jako wymaganie opcjonalne dla ATG o deklarowanej dymoszczelności będzie potwierdzane według normy EN 1634-3.
Niniejsza metoda badania nie jest odpowiednia do wyznaczania odporności ogniowej kratek wentylacyjnych stosowanych w przewodach ponieważ ATG są uważane za elementy oddzielające. Metoda badania używana w odniesieniu do ATG stosowanych w przewodach jest opisana w odpowiednich normach odnoszących się do przewodów.
Niniejsza metoda badania nie jest odpowiednia do wyznaczania odporności ogniowej klap odcinających ani przegród ogniowych połączonych z przewodem z jednej lub z obu stron ponieważ ATG jest badana jako element stanowiący w przypadku pożaru samodzielne oddzielenie. Klapy oddzielające badane są według EN 1366-2. Nie-mechaniczne przegrody ogniowe są badane według EN 1366-12.
Niniejsza metoda nie ma zastosowania do wyznaczania odporności ogniowej kratek wentylacyjnych stosowanych w drzwiach, żaluzjach i otwieralnych oknach o określonej odporności ogniowej, będących przedmiotem EN 1634-1 i EN 1364-2, ponieważ deformacje drzwi, żaluzji i otwieralnych okien o określonej odporności ogniowej w warunkach ogniowych różnią się od deformacji podatnych/sztywnych ścian. Co więcej, umiejscowienie termoelementu w normie dotyczącej drzwi jest zbyt specyficzne, aby mogło być uwzględnione w niniejszej normie.
Wszystkie wartości podane w niniejszej normie są wartościami nominalnymi o ile nie jest to określone inaczej.