Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono wymagania dotyczące wyrobów ze styropianu produkowanych fabrycznie, ze sztywnymi lub elastycznymi okładzinami lub powłokami, lub bez nich, stosowanych do izolacji cieplnej budynków. Wyroby wytwarza się w postaci płyt lub rulonów, lub innego wyrobu wstępnie przygotowanego (płaskiego, stożkowego, na wpust i wypust, nakładkowego, profilowanego itp.).
Wyroby, których dotyczy niniejsza norma, również stosuje się do izolacji akustycznej i w prefabrykowanych systemach izolacji cieplnej oraz płytach warstwowych; w niniejszej normie nie odniesiono się do właściwości użytkowych systemów zawierających te wyroby.
W niniejszej normie określono właściwości wyrobu i podano procedury badania, oceny zgodności, znakowania i etykietowania.
W niniejszej normie nie określono wymaganej klasy ani poziomu podanej właściwości, jakie wyrób powinien osiągnąć, aby wykazywał przydatność dla określonego zastosowania. Wymagane klasy i poziomy dla danego zastosowania można znaleźć w przepisach lub normach niesprzecznych.
Niniejsza norma nie dotyczy wyrobów o deklarowanym oporze cieplnym mniejszym niż 0,25 m2⋅K/W lub deklarowanym współczynniku przewodzenia ciepła w temperaturze 10 oC większym niż 0,060 W/(m⋅K).
Niniejsza norma nie ma zastosowania do wyrobów izolacyjnych in-situ (są one przedmiotem EN 16025-1 oraz -2), wyrobów przeznaczonych do izolacji wyposażenia budynku i instalacji przemysłowych
(są przedmiotem EN 14309), wyrobów przeznaczonych do stosowania w inżynierii lądowej i wodnej
(są przedmiotem EN 14933) ani wyrobów przeznaczonych do stosowania w belkowo-pustakowych systemach stropowych (są przedmiotem EN 15037-4).