PN-EN 12697-40:2012 - wersja angielska

Niniejsza norma opisuje metodę oznaczania przepuszczalności wody w nawierzchni in situ (na miejscu wykonanej nawierzchni) w wybranych punktach. Badanie dotyczy nawierzchni, które zaprojektowano i wykonano z założeniem ich wodoprzepuszczalności. Ocenę wodoprzepuszczalności nawierzchni uzyskuje się jako średnią z pomiarów na każdej sekcji drogi. Metoda badania polega na pomiarze zdolności nawierzchni do przepuszczania wody (wodoprzepuszczalności) w warunkach rzeczywistych na drodze. Badanie wykonuje się w celu oceny wodoprzepuszczalności warstwy (lub warstw) nawierzchni po jej wykonaniu. Badania mogą też być prowadzone na eksploatowanej nawierzchni w celu określenia zmian w czasie. Aby wynik badania był wiarygodny, wybrane do badania punkty nawierzchni powinny być przygotowane do badania, tj. oczyszczone i wolne od pozostałości po robotach wykonawczych. Badanie może być wykonywane na nawierzchni suchej lub mokrej. Nie należy wykonywać badania w niskiej temperaturze na nawierzchni zmrożonej. W normie opisano aparat do badania wodoprzepuszczalności (ang. Permeameter), procedurę badania, metodę obliczania wyniku badania oraz zawartość raportu wyników badania