PN-EN 12312-16+A1:2011 - wersja polska

W niniejszej Normie Europejskiej określono wymagania techniczne mające na celu minimalizację zagrożeń o których mowa w Rozdziale 4, które mogą pojawić się podczas odbioru technicznego, pracy i konserwacji urządzeń do rozruchu powietrzem, zgodnie z wymaganiami otrzymanymi od wytwórcy lub jego autoryzowanego przedstawiciela. Uwzględniono również niektóre wymagania dotyczące działania uznane za zasadnicze przez nadzór, wytwórców statków powietrznych oraz urządzeń i sprzętu do obsługi naziemnej (GSE) jak również linie lotnicze i przedsiębiorstwa zajmujące się obsługą. Niniejsza Norma Europejska dotyczy następujących typów urządzeń do rozruchu powietrzem stosowanych do cywilnych statków powietrznych: układów ze zgromadzonym powietrzem bez sprężarek; holowanych lub samobieżnych jednostek do rozruchu powietrzem z silnikiem wysokoprężnym; holowanych lub samobieżnych jednostek do rozruchu powietrzem z silnikiem turbinowym; układów doprowadzających powietrze zamontowanych na podestach lub pomostach pasażerskich, jak określono w Rozdziale 3 (przykłady patrz Załącznik A). W niniejszej Normie Europejskiej nie określono wymagań dotyczących zbiorników ciśnieniowych w urządzeniach do rozruchu powietrzem. W niniejszej Normie Europejskiej nie określono wymagań dotyczących hałasu i drgań. Wymagania dotyczące hałasu i drgań są określone odpowiednio w EN 1915-4 i EN 1915-3. Niniejsza Norma Europejska nie zajmuje się zagrożeniami w odniesieniu do standardowych podwozi samochodowych i pochodzących od innych pojazdów na płycie lotniska. Niniejsza część EN 12312 nie ma zastosowania do urządzeń rozruchu powietrzem, które zostały wyprodukowane przed datą publikacji niniejszej Normy Europejskiej przez CEN. Niniejsza część EN 12312 jest przeznaczona do stosowania łącznie z EN 1915-1, EN 1915-2, EN 1915-3 (w odniesieniu do pojazdów) i EN 1915-4