PN-C-04596-01:1990 - wersja polska

Metoda jest stosowana do oznaczania zawartości cynku w zakresie stężeń od 0,01 do 0,5 mg/l. Metody nie należy stosować jeżeli stężenie następujących substancji w próbce jest większe niż: kadmu, niklu, kobaltu łącznie - 0,05 mg, miedzi - 0,2mg, ołowiu - 0,1 mg, żelaza - 0,5 mg. Metoda polega na reakcji jonów cynku z ditizonem i utworzeniu czerwonoróżowego ditizonianu cynku który rozpuszcza się następnie w czterochlorku węgla. Intensywność powstałego zabarwienia jest proporcjonalna do zawartości cynku w próbce i mierzy się ją fotometrycznie lub określa wizualnie. Podano wytyczne ogólne przygotowania szkła laboratoryjnego, odczynniki i roztwory, aparaturę i przyrządy, przygotowanie próbek do badań, przygotowanie zestawu roztworów wzorcowych, wykonanie badania, obliczanie wyniku, końcowy wynik oznaczania