PN-C-04545-02:1972 - wersja polska

Tlen rozpuszczony w wodzie lub ściekach reaguje w roztworze alkalicznym z wprowadzonymi jonami manganu dwuwartościowego utleniając je do jonów manganu czterowartościowego, które po zakwaszeniu próbki utleniają dodane uprzednio jodki do wolnego jodu w ilości równoważnej zawartości tlenu w badanej próbce. Wydzielony jod miareczkuje się roztworem tiosiarczanu sodowego w obecności skrobi.
Metoda ta ma zastosowanie do oznaczania zawartości tlenu rozpuszczonego w wodzie lub ściekach w zakresie 0,5 mg/l i powyżej.
Metody tej nie należy stosować do wód lub ścieków zawierających: zawiesinę w ilości powyżej 50 mg/l, azot azotynowy powyżej 0,1 mg/l, żelazo dwuwartościowe powyżej 1,0 mg/l, siarczyny, tiosiarczany, wielotioniany, chlor czynny i związki chemiczne łatwo redukujące jony nadmanganionowe oraz jod lub reagujące z jodem tworząc z nim trwałe związki.