PN-T-42109-01:1993 - wersja polska

W niniejszej normie określono zestaw 128 znaków (znaki sterujące i znaki graficzne takie jak: litery, cyfry i symbole) wraz z ich reprezentacjami kodowymi. Większość z tych znaków jest ustalona i nie podlega zmianom, natomiast istnieje pewna elastyczność w przypadku zastosowań krajowych lub innych wymagań. W niniejszej normie określono zestaw znaków w kodzie 7-bitowym z określoną liczbą opcji. Zawarto w niej także wytyczne jak wykorzystać te opcje w celu określenia właściwych wersji narodowych i wersji o specjalnym zastosowaniu. Poza tym w normie tej podano Międzynarodową Wersję Odniesienia (ang. International Reference Version, IRV), w której takie opcje zostały wykorzystane. Niniejszy zestaw znaków jest przeznaczony głównie do wymiany informacji w środowisku systemów przetwarzania danych i towarzyszących im urządzeń oraz w systemach transmisji danych. Określając ten zestaw wzięto także pod uwagę wymagania dotyczące znaków graficznych i funkcji sterujących w procesie przetwarzania danych. Ten zestaw znaków stosuje się do alfabetów łacińskich. Zestaw ten umożliwia wykorzystanie znaków sterujących w celu rozszerzenia kodu, w przypadkach gdy jego zestaw znaków jest niewystarczający dla zastosowań specjalnych. Sposób postępowania przy wykorzystaniu tych znaków sterujących podano w ISO 2022. Określenia znaków sterujących wymienionych w niniejszej normie zamieszczono w ISO 6429. Przyjęto, że dane związane z nimi są przetwarzane kolejno do przodu. Jeżeli znaki zawierają napisy (ciągi danych) przetwarzane inaczej niż kolejno do przodu lub jeżeli zawierają dane sformatowane przeznaczone do przetwarzania rekordów o ustalonej długości, znaki sterujące mogą wymagać dodatkowej, specjalnej obróbki, aby zapewnić spełnienie przez nie wymaganej funkcji.