Zakres
Niniejsza Norma Międzynarodowa podaje wytyczne dotyczące opracowywania przypisów bibliograficznych. Zawiera również wskazówki dotyczące opracowywania powołań w alfabecie łacińskim w pracach, które nie są w swej istocie bibliograficzne. Ma to zastosowanie do przypisów bibliograficznych i powołań na wszelkiego typu zasoby informacji, w tym, choć nie wyłącznie: wydawnictwa zwarte, wydawnictwa ciągłe, dokumenty niesamoistne, dokumenty patentowe, materiały kartograficzne, elektroniczne zasoby informacji (łącznie z programami komputerowymi i bazami danych), dokumenty muzyczne, nagrania dźwiękowe, wydruki, fotografie, dokumenty ikonograficzne i audiowizualne oraz obrazy ruchome. Nie ma zastosowania do powołań przetwarzanych automatycznie. Nie ma też zastosowania do powołań prawniczych, które regulowane są odrębnymi normami. Niniejsza Norma Międzynarodowa nie narzuca konkretnego stylu tworzenia przypisów czy powołań. Przykłady w niej przedstawione nie stanowią zalecenia ani pod względem formy, ani interpunkcji. W załącznikach A i B, odnoszących się do odpowiednich rozdziałów niniejszej Normy Międzynarodowej, objaśniono wymagania, które należy spełnić tworząc przypisy i powołania dla drukowanych i elektronicznych zasobów informacji. W Załączniku C podano przykłady przypisów bibliograficznych zgodnych z niniejszą Normą Międzynarodową. Podano 17 terminów i definicji
