PN-ETSI EN 301 406-1 V3.1.1:2023-06 - wersja angielska

Niniejszy dokument specyfikuje charakterystyki techniczne i metody pomiarów urządzeń zawierających wspólny interfejs cyfrowego udoskonalonego systemu telekomunikacji bezsznurowej (DECT), wyspecyfikowanego w wieloczęściowej normie ETSI EN 300 175 zawierającej warianty ewolucji DECT i DECT ULE (zobacz przegląd w ETSI EN 300 175-1).
Niniejszy dokument ma zastosowanie do następujących typów urządzeń:
a) część stacjonarna (FP);
b) część przenośna (PP);
c) bezsznurowy adapter terminala (CTA);
d) bezprzewodowa stacja przekaźnikowa (WRS) (połączone FP i PP);
e) część hybrydowa (HyP) (PP z możliwością działania jako FP do realizacji komunikacji PP z PP).
Te typy urządzeń radiowych mogą pracować we wszystkich lub dowolnej części pasm częstotliwości podanych w Tablicy 1.
Tablica 1: Pasma częstotliwości usług radiokomunikacyjnych
Pasma częstotliwości usług radiokomunikacyjnych
Nadawanie od 1 880 MHz do 1 900 MHz
Odbieranie od 1 880 MHz do 1 900 MHz
Pasmo częstotliwości dla usług DECT, do nadawania i odbierania przez wszystkie elementy, zawiera się od
1 880 MHz do 1 900 MHz.
Szczegóły wspólnego interfejsu DECT można znaleźć w ETSI EN 300 175-1, ETSI EN 300 175 Części od 2 do 3, ETSI EN 300 175-4, ETSI EN 300 175 Części od 5 do 6, oraz ETSI EN 300 175 Części od 7 do 8.
Dalsze szczegóły systemu DECT można znaleźć w ETSI TR 101 178.
DECT ULE, w uzupełnieniu wspólnego interfejsu DECT, implementuje wieloczęściową ETSI TS 102 939 (patrz ETSI TS 102 939-1 oraz ETSI TS 102 939-2).
Niniejszy dokument zawiera wymagania do pokazania, że urządzenia radiowe zarówno efektywnie wykorzystują widmo radiowe jak i pomagają efektywnie wykorzystywać widmo radiowe w celu przeciwdziałania szkodliwym interferencjom.
UWAGA: Powiązania niniejszego dokumentu z zasadniczymi wymaganiami artykułu 3.2. dyrektywy 2014/53/EU podano w Załączniku A.