Zakres
Termin emisje uboczne jest używany wszędzie w niniejszym dokumencie dla uproszczenia, ale szersze znaczenie “emisji niepożądanych w zakresie ubocznym” zostało wprowadzone Zaleceniem ITU R SM.329 w celu wyjaśnienia definicji Regulaminu Radiokomunikacyjnego i stosowania zalecanych wartości granicznych do wszystkich emisji niepożądanych. Zaleca się także stosowanie wartości granicznych emisji niepożądanych do wszystkich emisji niepożądanych występujących w zakresie ubocznym.
Niniejszy dokument dotyczy wartości granicznych emisji niepożądanych w domenie ubocznej na złączu antenowym cyfrowych radiowych systemów stacjonarnych (DFRS) jak to zdefiniowano w Zaleceniu ITU R SM.329 i Zaleceniu CEPT/ERC 74-01 oraz Zaleceniu ECC (02)05.
Ponadto obejmuje to charakterystyki odpornościowe na złączu antenowym odbiornika.
Zakres niniejszego dokumentu obejmuje zdefiniowanie określonych wartości granicznych, na złączu antenowym, dla domeny emisji ubocznych i odporności odbiornika w celu odpowiedniej współpracy DFRS (tj. systemów punkt-punkt oraz punkt-wiele punktów) w tym samych lub różnych pasmach częstotliwości, z przydzielonych dla cyfrowych radiowych systemów stacjonarnych, w zakresie od 9 kHz do 300 GHz.
Jednak rozwiązania z podstawową emisją poniżej 30 MHz nie są uważane za odpowiednie dla DFRS i nie wchodzą w zakres niniejszego dokumentu.
Poziomy emisji ubocznych i skuteczność odporności na złączu antenowym odpowiadają także wymaganiom zasadniczym artykułu 3.2 Dyrektywy 1999/5/EC dotyczącej urządzeń radiowych i telekomunikacyjnych urządzeń końcowych (R&TTE).
Niniejszy dokument uzupełnia Zalecenie CEPT/ERC 74-01, które podaje wartości graniczne emisji niepożądanych w zakresie ubocznym, w szczególności w odniesieniu do relacji między usługami, podczas gdy WG TM4 przyjmuje, że w pewnych przypadkach jest wymagane mocniejsze zabezpieczenie kompatybilności radiowych systemów stacjonarnych rozmieszczonych na tym samym obszarze geograficznym.
