Zakres
Niniejszy dokument jest jedną z części specyfikacji wspólnego interfejsu (CI) cyfrowego udoskonalonego system telekomunikacji bezsznurowej (DECT).
Niniejsza część specyfikuje tożsamości i strukturę adresowania wspólnego interfejsu (CI) cyfrowego udoskonalonego system telekomunikacji bezsznurowej (DECT).
Są cztery kategorie tożsamości do wykorzystania przy identyfikacji i adresowaniu w ogólnym środowisku DECT.
Są to:
• tożsamości części stacjonarnej (FP);
• tożsamości części przenośnej (PP);
• tożsamości związane z połączeniami;
• tożsamości związane z urządzeniami.
Tożsamości części stacjonarnej i tożsamości części przenośnej są używane do:
• informacji dostępu z części stacjonarnych do części przenośnych;
• żądań dostępu z części przenośnych;
• identyfikacji części przenośnych;
• identyfikacji części stacjonarnych i radiowych części stacjonarnych;
• przywoływania;
• rozliczania.
Te tożsamości służą:
• różnym środowiskom, takim jak mieszkaniowe, publiczne, wydzielone;
• dostarczaniu producentom, instalatorom i operatorom elementów tożsamości unikalnych w skali globalnej o minimalnej potrzebie centralnego administrowania;
• wielokrotnym uprawnieniom dostępu do tej samej części przenośnej;
• ustalaniu przez producentów, instalatorów i operatorów, z wielką swobodą, struktury tożsamości części stacjonarnych, tj. ułatwianiu realizacji uprawnień dostępu do grup systemów DECT;
• porozumieniu współpracy pomiędzy sieciami DECT tego samego lub innego właściciela/operatora;
• wskazywaniu domen przekazywania;
• wskazywaniu obszarów lokalizacji tj. obszaru przywołania;
• wskazywaniu obszarów abonamentowych usług publicznych.
Niniejszy dokument uwzględnia także wskaźniki długości i inne wiadomości, które mogą być ważniejsze niż domyślna lokalizacja i/lub obszar przywoływania i wskaźniki domen wynikające ze struktury tożsamości.
Tożsamości związane z połączeniami są wykorzystywane do identyfikacji wystąpienia protokołu skojarzonego z połączeniem i są używane w komunikacji pomiędzy partnerami.
Tożsamości związane z urządzeniami są wykorzystywane do identyfikacji ukradzionej PP i do wytworzenia domyślnego kodowania tożsamości do zestawiania połączeń alarmowych przez PP.
Kodowanie elementów informacyjnych tożsamości w wiadomościach wyższych warstw znajduje się w EN 300 175-5 , rozdział 7.7.
Uwierzytelnianie użytkownika i szyfrowanie wymaga dodatkowych informacji o kluczach i nie wchodzi w zakres niniejszego dokumentu, ale jest zawarte w innych częściach EN 300 175, np. EN 300 175-7.
Niniejszy dokument obejmuje DECT nowej generacji, kolejny etap rozwoju normy DECT, wprowadzający szerokopasmową mowę, ulepszone usługi danych, nowe typy szczelin i inne ulepszenia techniczne.
