Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej określono warunki oznaczania stężenia aktywności trytu w próbkach wód środowiskowych lub wodach trytowych ([3H]H2O) przy użyciu ciekłego licznika scyntylacyjnego. Wybór procedury analitycznej zarówno z destylacją, jak i bez destylacji próbki wody przed oznaczaniem zależy od celu pomiaru i właściwości próbki (patrz Bibliografia [1], [2], [3]). Podczas bezpośredniego pomiaru próbki wody surowej przy użyciu ciekłego licznika scyntylacyjnego należy wziąć pod uwagę potencjalną obecność innych radionuklidów emitujących promieniowanie beta. Aby uniknąć interferencji ze strony tych radionuklidów w przypadku ich wykrycia, analizę ilościową trytu należy poprzedzić destylacją próbki (patrz Bibliografia [4], [5], [6], [7]). W Załącznikach B, D i E zostały opisane trzy procedury destylacji. Metoda nie ma zastosowania do analizy trytu związanego organicznie; w takim wypadku wymagana jest dodatkowa obróbka chemiczna (taka jak utlenianie lub spalanie). Przy odpowiednich warunkach technicznych, granica wykrywalności może wynosić nawet 1 Bq l-1. Stężenia aktywności trytu poniżej 106 Bq l-1 można oznaczać bez rozcieńczenia próbki. Wstępne zatężanie może znacząco obniżyć granicę wykrywalności (patrz Bibliografia [8], [9]).
