PN-EN ISO 9562:2007 - wersja polska

Podano metodę bezpośredniego oznaczania w wodzie adsorbowalnych na węglu aktywnym, organicznych związków chloru, bromu i jodu (wyrażonych jako chlorki), o stężeniu większym niż 10 mikrogram/l. Metoda ma zastosowanie do analizy próbek (patrz 9.2), w których stężenie chlorków nieorganicznych jest niższe niż 1 g/l. Próbki o wyższych stężeniach rozcieńcza się przed analizą. Metoda ma również zastosowanie do analizy próbek zawierających zawiesiny, na których zaadsorbowane są chlorowce (np. nierozpuszczalne chlorki). Filtracja próbki przed analizą umożliwia przeprowadzenie oddzielnego oznaczania adsorbowalnych, organicznie związanych chlorowców (AOX) rozpuszczonych oraz występujących w zawiesinie