PN-EN ISO 9038:2004 - wersja angielska

Ustalono metodę określenia, czy produkt ciekły, który mógłby zostać zaklasyfikowany jako "łatwopalny" na podstawie jego temperatury zapłonu, wykazuje zdolność do podtrzymywania palenia w temperaturze lub temperaturach określonych w odpowiednich przepisach, czy też nie. Metodę stosuje się w przypadku farb (włącznie z farbami wodorozcieńczalnymi), lakierów, substancji błonotwórczych do wyrobów lakierowych, rozpuszczalników, produktów naftowych lub podobnych oraz klejów, które charakteryzuje temperatura zapłonu