Zakres
W niniejszej normie podano system oznaczenia poliestru termoplastycznego (TP), który może być stosowany jako podstawa do specyfikacji. Systemem objęto homopolimery poliestrowe do różnych technik formowania na bazie poli(tereftalanu etylenu) (PET), poli(tereftalanu butylenu) (PBT), poli(tereftalanu dimetylenocykloheksylenu) (PCT), poli(naftoesanu etylenu) (PEN) i innych typów TP a także kopoliestrów o różnym składzie przeznaczonych do różnych technik formowania. Poszczególne typy poliestrów termoplastycznych rozróżnia się między sobą za pomocą systemu klasyfikacji na podstawie odpowiednich poziomów właściwości charakterystycznych: a) liczby lepkościowej b) modułu sprężystości przy rozciąganiu oraz na informacji o przewidywanym zastosowaniu i/lub metodzie przetwórstwa, istotnych właściwościach, dodatkach, barwnikach, napełniaczach i materiałach wzmacniających. Postanowienia niniejszej części ISO 7792 stosuje się do homopolimerów i kopolimerów poliestrów termoplastycznych. Niniejszą normę stosuje się do tworzyw przeznaczonych do ogólnego stosowania w postaci proszku, granulatu lub tabletek, niemodyfikowanych lub modyfikowanych barwnikami, dodatkami, napełniaczami, itp. Niniejszej części ISO 7792 nie stosuje się do nasyconych poliestrów/estrów i polieterów/estrów termoplastycznych elastomerów, objętych ISO 14910. Nie przyjmuje się założenia, że tworzywa z tym samym oznaczeniem mają takie same właściwości. W niniejszej części ISO 7792 nie podano danych technicznych, danych o właściwościach lub warunkach przetwórstwa, które można by wykorzystać, dobierając tworzywo do określonego zastosowania i/lub metody przetwórstwa. Jeżeli są wymagane dodatkowe właściwości, to należy je oznaczać według metod badań podanych w części 2 niniejszej Normy Międzynarodowej, jeżeli są one odpowiednie. W celu wytypowania poliestru termoplastycznego do określonego zastosowania lub odtworzenia warunków przetwórstwa, dodatkowe wymagania mogą być podane w bloku danych 5
