Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej opisano, odpowiednio do metody badania, reguły procedur, zastosowań i systemów dozymetrii termoluminescencyjnej (TLD) do pomiarów dawek.
Ma ona szczególne zastosowanie do „detektorów TL” ciała stałego, jak np. pręty, chipy i mikrosześciany, wykonanych z LiF:Mg,Ti lub LiF:Mg,Cu,P, będących w postaci krystalicznej lub polikrystalicznej. Nie ma zastosowania do proszków LiF ponieważ ich użycie wymaga specjalnych procedur. Metoda badania obejmuje pomiary, szczególnie w fantomie wodnym lub fantomie równoważnym tkance, pojedynczymi detektorami TL lub „detektorami TL w zestawach”, np. zestawach detektorów TL umieszczonych w cienkościennych osłonach z polimetakrylanu metylu (PMMA).
Celem tych reguł jest zagwarantowanie wiarygodności i dokładności niezbędnej w dozymetrii klinicznej podczas pomiarów na lub w pacjencie lub fantomie.
Niniejsza Norma Międzynarodowa ma zastosowanie do dozymetrii w teleterapii, zarówno dla promieniowania fotonowego od 20 keV do 50 MeV jak i promieniowania elektronowego od 4 MeV do 25 MeV, jak również w brachyterapii z radionuklidami emitujących fotony. Te zastosowania są uzupełnieniem do wykorzystywania komór jonizacyjnych.
