PN-EN ISO 22403:2022-04 - wersja angielska
Bez VAT:
86,50 PLN
Z VAT:
106,40 PLN
Tworzywa sztuczne -- Ocena wewnętrznej biodegradowalności materiałów narażonych na inokulację morską w mezofilnych, tlenowych warunkach laboratoryjnych -- Metody badań i wymagania
Zakres
W niniejszym dokumencie określono metody badań i kryteria wykazywania wewnętrznej biodegradowalności w środowisku morskim pierwotnych materiałów z tworzyw sztucznych i polimerów bez wcześniejszego narażenia środowiskowego lub wstępnej obróbki.
Metody badań zastosowane w niniejszym dokumencie prowadzone są w temperaturach z zakresu mezofilnego w warunkach tlenowych i mają na celu wykazanie ostatecznej biodegradowalności, tj. konwersji do ditlenku węgla, wody i biomasy.
Niniejszy dokument nie ocenia składników, takich jak regulowane metale lub substancje niebezpieczne dla środowiska, ani potencjalnych skutków ekotoksycznych, ale tylko wewnętrzną biodegradowalność. Aspekty te zostaną uwzględnione w odrębnej normie obejmującej ogólny wpływ na środowisko produktów celowo lub przypadkowo uwolnionych do środowiska morskiego.
Niniejszy dokument nie obejmuje właściwości produktów wykonanych z biodegradowalnych tworzyw sztucznych i biodegradowalnych polimerów. Trwałość i tempo biodegradacji w morzu produktów wykonanych z biodegradowalnych tworzyw sztucznych są zazwyczaj uzależnione od specyficznych warunków środowiskowych oraz grubości i kształtu.
Chociaż wyniki mogą wskazywać, że badane materiały z tworzyw sztucznych i polimery ulegają biodegradacji w określonych warunkach testowych w określonym tempie, wyników jakiegokolwiek narażenia laboratoryjnego nie można bezpośrednio ekstrapolować na środowiska morskie w rzeczywistym miejscu zastosowania lub wycieku.
Niniejszy dokument nie ma zastosowania do oświadczeń dotyczących biodegradowalności w środowisku morskim dotyczących biodegradowalnych materiałów z tworzyw sztucznych. W tym celu należy zapoznać się z odpowiednimi normami dotyczącymi produktów, jeśli są dostępne.
Schemat badań określony w niniejszym dokumencie nie dostarcza wystarczających informacji do określenia specyficznej szybkości biodegradacji (tj. szybkości na dostępną powierzchnię) badanego materiału. W tym celu należy zapoznać się z odpowiednimi normami dotyczącymi określonej szybkości biodegradacji, jeśli są dostępne.
