PN-EN ISO 22282-5:2012 - wersja angielska

Niniejsza część ISO 22282 określa wymagania dal badań infiltracyjnych gruntu, jako części badań geotechnicznych zgodnie z normami EN 1997-1 oraz EN 1997-2. Odnosi się do badań in situ przepuszczalności wody względem istniejącej formacji geologicznej lub materiałów zagęszczonych czy zmodyfikowanych. Badanie infiltracyjne wykonuje się dla określenia pojemności infiltracyjnej gruntu przy powierzchni lub na małych głębokościach. Jest to proste badanie dla określenia współczynnika filtracji. Metodę można stosować dla stanu ustalonego lub nieustalonego, w gruntach w pełni oraz nie w pełni nasączonych. Zasada badania opiera się na pomiarze pionowego przepływu wody, która infiltruje w grunt poniżej utrzymywanego jej dodatniego ciśnienia. Urządzenia na powierzchni obejmują infiltrometr pojedynczy lub podwójny typu otwartego lub zamkniętego. Procedury oraz urządzenia pomiarowe są dostosowane dla różnych zakresów przepuszczalności. Systemy otwarte stosuje się dla współczynników filtracji rzędu 10-5 do 10-8 m/s, a systemy zamknięte dla współczynników filtracji mniejszych niż 10-8 m/s. Zależnie od uwarunkowań środowiskowych oraz przepuszczalności gruntu, badanie może trwać od kilku minut do kilku dni. Niniejsza część ISO 22282 definiuje terminologię oraz mierzone parametry. Specyfikuje wymagane charakterystyki urządzeń, określa procedury badawcze związane z różnymi metodami pomiaru oraz określa wyniki badań. Normę stosuje się do: - projektów inżynierii lądowej; - studiów hydrogeologicznych oraz - składowania odpadów