Zakres
W niniejszej normie określono metody badań ilościowych, stosowanych w celu określenia działania antybakteryjnego wyrobów włókienniczych z wykończeniem antybakteryjnym, w tym wyrobów nietkanych. Niniejsza norma ma zastosowanie do wszystkich wyrobów włókienniczych (w tym tkanin, watoliny, nici i materiałów stosowanych na odzież, materiałów obiciowych oraz innych), niezależnie od rodzaju użytego środka antybakteryjnego (organiczny, nieorganiczny, naturalny lub sztuczny) lub metody aplikacji (wprowadzenie do struktury, utrwalenie wybarwienia lub sczepienie). Na podstawie przewidywanego przeznaczenia wyrobu włókienniczego i środowiska, w którym ma on być użytkowany, zaleca się wybór jednej, najbardziej odpowiedniej z trzech metod określania aktywności antybakteryjnej: 1. Metoda wysiania - metoda oceny, w której zawiesiny bakterii testowych wysiewa się bezpośrednio na próbkach. 2. Metoda przenoszenia - metoda oceny, w której bakterie testowe są umieszczone na płytce z agarem i przenoszone na próbki. 3. Metoda odciskania - metoda oceny, w której bakterie testowe są przesączane przez filtr i odciskane na próbkach. Do wyznaczania liczby bakterii, opisano również metodę kolonii płytkowej oraz metodę luminescencji ATP (ATP = adenozynotrifosforan)