PN-EN ISO 20044:2024-12 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie wprowadzono wytyczne dotyczące
— procesu poboru cząstek aerozolu w powietrzu z zastosowaniem filtrów. W niniejszym dokumencie uwzględniono specyficzne zachowanie się cząstek aerozolu w otaczającym powietrzu (Załącznik B);
— dwóch metod stosowanych w procedurach poboru z pomiarem następującym po poborze lub jednoczesnym pomiarem:
— metodę badania stosowaną do oznaczania stężenia aktywności radionuklidów związanych z cząstkami aerozolu w powietrzu na podstawie znanej aktywności zdeponowanej na filtrze,
— użytkowania operacyjnego urządzeń do ciągłego monitorowania powietrza w czasie rzeczywistym.
Stężenie aktywności jest wyrażone w bekerelach na metr sześcienny (Bq∙mˉ³).
W niniejszym dokumencie opisano metodę badania stosowaną dla określenia stężenia aktywności radionuklidów związanych z cząstkami aerozolu po poborze powietrza przechodzącego poprzez filtr przeznaczony do wychwytu cząstek aerozolu. Metoda może być zastosowana dla każdego typu badania środowiska lub monitoringu.
Metoda badania spełnia wymagania systemu zarządzania zapewnieniem jakości (ISO/IEC 7025[2]).
Niniejszy dokument nie zawiera szczegółowego opisu technik pomiarowych (spektroskopia gamma, pomiar całkowity alfa i beta, ciekła scyntylacja, spektrometria alfa) stosowanych dla określenia aktywności zdeponowanej na filtrze, które mają za podstawę istniejące normy lub metody wewnętrzne opracowane w laboratorium odpowiedzialnym za powyższe pomiary. Niniejszy dokument nie dotyczy również różnorodności rozmiarów cząstek aerozolu tworzącego skład cząstek unoszonych w otaczającym powietrzu [3][4]. Niniejszy dokument nie dotyczy poboru radionuklidów związanych z cząstkami aerozolu uwalnianego do powietrza z instalacji jądrowych [patrz ISO 2889:2021][5].
Procedury opisane w niniejszym dokumencie ułatwiają pobór radionuklidów związanych z cząstkami aerozolu. Przyjęto, że procedury są zgodne z krajowymi lub międzynarodowymi wymaganiami określonymi w normach bezpieczeństwa odnośnie do programów monitoringu MAEA[6].
Charakterystyki lokalizacji punktów poboru (współrzędne, rodzaj roślinności, przeszkody) powinny być dokumentowane przed rozpoczęciem monitoringu. Wytyczne Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO) zawierają kryteria dla reprezentatywnych pomiarów temperatury, prędkości wiatru, kierunku wiatru, wilgotności oraz opadu atmosferycznego dla wszystkich stacji meteorologicznych na świecie[7].